ALKOL ŞANSI

Üniversiteden yakın arkadaşım Emre’nin Bodrum’da bir evi var. Senelerdir beni çağırıp durur ancak hiç fırsat yaratamadım. Sonunda yaz döneminde gitmeye karar verdim. Bodrum’a gitmeyeli neredeyse 30 sene olmuş, merak da ediyorum doğrusu. Acaba oraları tanıyacak mıyım? Tanıdık kimse kaldı mı? Seneler önce çalıp söylediğim mekanlar duruyor mu?

Bodrum’a ulaşım da benim çaldığım dönemlere göre çok daha kolay olmuş. Metro ile Sabiha Gökçen, uçak ile Milas, servis ile Bodrum.

Emre beni Bodrum eski otogardan aldı ve evine gittik. Biraz sohbetten sonra Emre ertesi gün benim de İstanbul’da tanıştığım ve birkaç kez görüştüğüm arkadaşı Çetin ve eşinin de Bodrum’a geleceğini ve onda kalacaklarını söyledi. Yani kalabalık bir grup olacağız, eğlenceli geçeceğe benziyor. Çetin son iki yıldır Fethiye’de yaşıyor, çoğu insanın yaptığı gibi İstanbul’dan sıkılıp kaçmış. Sabah erken yola çıkıp öğle saatlerinde Bodrum’da olmayı planlamışlar.

Öğleden sonra saat 14:00 civarında Çetin ve eşi geldiler. Odalarına yerleştikten sonra kahve eşliğinde sohbete başladık. Sohbetin hemen başında:

Çetin — Alkol şansı var mı, bizimkini almayı unutmuşuz?

Ben — Dur ya, akşama kadar sabret. Ne o gelir gelmez istiyorsun?

Çetin — Akşama kadar bekleyemeyiz, acil lazım, kapanmak üzere.

Neyin kapanmak üzere olduğunu anlamaya çalışırken bende jeton düştü. Meğer “Alkol şansı” değil “Iphone şarjı” istiyormuş. Küçük bir yanlış anlama olayı işte...