ALO, CEMAL ORADA MI?

2000’li yılların başları. Henüz internet üzerinden telefon görüşmeleri yok, görüşme başına ücretlendirmeler var, şehirler arası telefon görüşmeleri ise çok pahalı, insanlar bu tip görüşmeleri olabildiğince kısa tutmaya çalışıyor.

Şişli’deki işyeri telefonum o bölgede yoğun kullanılan 232 ile başlıyordu. Yani İzmir’in şehirler arası alan kodu ile aynı. Dolayısıyla haftada birkaç kez  başta “0” tuşlanmadığı için İzmir aramalarına maruz kalıyordum. Telefonu açtıktan sonra birkaç tuşlama sesi daha gelirse İzmir’i arayan birisinin başta “0” tuşlamadan aradığı hemen anlaşılıyordu. Eğer o gün keyfim yerindeyse arayan kişiye yardımcı oluyordum.

Arayan kişi — Merhaba iyi günler, Alsancak şubeniz saat kaçta açılıyor?

Ben — Galiba İzmir’i arıyorsunuz, önce “0” tuşlamanız gerekiyor, burası İstanbul.

Arayan kişi — Teşekkürler, kusura bakmayın.

Ben — Rica ederim, iyi günler.

Bazen de arayan kişi rahatsız edici bir şekilde konuşurdu. O durumlarda ben de gerektiği gibi cevap verirdim. Yine telefon açıldıktan sonra gelen birkaç tuşlama sesi ile bir İzmir araması.

Ben — Efendim?

Arayan kişi — Aluu, Cemal orda mi?

Ben — Yohtır, yohtır. Cemal kim ola ki?

Arayan kişi — Niresi orası?

Ben — Gayseri, Gayseri.

Arayan kişi — Anaaaa.

Telefon “çat” diye kapanır. 30 saniye sonra tekrar çalar. Sırada Karadeniz şivesi var.

Ben — Efendum, buyurun da?

Arayan kişi — Aluu, Cemal orda mi?

Ben — Yoktur da. Cemal de kim ola ki da?

Arayan kişi — Niresi orası?

Ben — Tirabzon’dur da.

Arayan kişi — Anaaaa.

Telefon yine “çat” diye kapanır. Ancak arayan kişinin sesi bu kez biraz daha panik duygusu içerir. Ne de olsa en az iki şehirlerarası görüşme yapılmış, görüşme maliyeti yükselmiştir. 30 saniye sonra telefon tekrar çalar. Bu kez Trakya şivesi...

Ben — Efendim beyau?

Arayan kişi — Aluu, Cemal orda mi?

Ben — Yoktur beyau. Te be Cemal de kim beyau?

Arayan kişi — Niresi orası?

Ben — Te be Lülebuugaz’dır beyau.

Arayan kişi — Anaaaa.

Telefon yine “çat” diye kapandı. Bir sonraki aramada İngilizce konuşmak niyetindeyim ama arayan soran yok. Arayan kişi ya öncelikle “0” tuşlaması gerektiğini öğrendi, ya da “Bugünlük bu kadar telefon masrafı yeter” deyip Cemal ile görüşmeyi erteledi.